نقد فیلم کوتاه تصویری در گذشته...

"یاهو" [بیگانه ای در میان ما] در عجبم! در حیرتم! نمی دانم اصلا جاودانه ی بهرام توکلی "بیگانه"در جشنواره سی و دوم فیلم فجر دیده شده است یا نه! اصلا فارغ از دیده شدن، مورد قضاوت و داوری قرار گرفته است؟ اصلا کسانی که چه در برج میلاد و چه در سینماهای مردمی به تماشای آن نشستند، آن را به صدق دل دریافتند و درک کردند؟ این سومین بار پیاپی است که پس از فیلمهای باشکوه "اینجا بدون من" و "آسمان زرد کم عمق"، اثرِ این سینماگر نخبه و دانشمند، با بی مهریِ- نمی دونم بگم هیات داوران جشنواره یا کی -روبرو می شود!براستی چگونه می توان از دکوپاژها و میزانسن های مسحور کننده توکلی به سادگی گذشت؟ چگونه می توان زبان سینمای توکلی را که فرسنگها فراتر از سینمای ایران است نشنید؟ چگونه می توان بر بازی های درخشان فیلم بویژه بازی چشمگیر پانته آ بهرام چشم پوشید؟ چگونه می توان از صدابرداری دقیق محمود سماک باشی، فیلمبرداری ماهرانه ی حمید خضوعی ابیانه به اضافه ی فضاسازی و روایت هوشمندانه ی فیلمساز صرفنظر کرد؟ چگونه می توانهای مضمون غنی و متعالی "بیگانه" را فراموش کرد و تاثیر نپذیرفت؟ چگونه می توان تاکید عمیق بهرام توکلی بر امید را در سکانس- پلان ماقبل آخر و قراردادن کیفِ آن بیگانه روی صندلی تاکسی نادیده گرفت؛ حتی اگر این امیدواری رویاپردازانه و خیالی باشد!؟ افسوس... همچنانکه کمال تبریزی به زعم خودش معتقد است که "امروز" نقد فیلم کوتاه تصویری در گذشته......

                                                          "به نام حق"  نقد فیلم کوتاه "صورتی چرک" ساخته سعید وفادار [چون پرده برافتد...] در نقد فیلم کوتاه "صورتی چرک" با عنوان اولیه "مقصر"، مواجهه با فیلم‌نامه اثر، منتقد را یک سمت می‌برد و مواجهه با کارگردانی آن، همان منتقد را سمت دیگر! منتقدی که فیلم‌نامه سعید وفادار و شیلا پاک‌باز را خوانده باشد، وقتی فیلم ساخته‌شده بر مبنای آن فیلم‌نامه را به تماشا می‌نشیند، در نحوه دکوپاژ کارگردان اثر می‌ماند و افسوس می‌خورد که چطور این فیلم‌نامه پر جزئیات و پر شخصیت، در فرمتی متناسب به اجرا درنیامده است؟ این شکل تدوین که کارگردان خود بکار بسته است و از مشاوره فریبرز آهنین در استودیو رؤیای شیرین هم بهره می‌برد، نه‌تنها اجازه نمی‌دهد مخاطب از کارگردانی فیلم عبور کند بلکه همچنین باعث شده مفاهیم مطلوب فیلم‌نامه‌نویسان و شخصیت‌پردازی دقیق کاراکترهای غالباً زن فیلم‌نامه، بر روی پرده ابتر بماند. اما چرا کارگردانی "صورتی چرک" قابل دفاع نیست؟ فیلم "صورتی چرک" که در حرکت قشنگ فیلم‌ساز، به مرحوم زاون قوکاسیان تقدیم می‌شود، قرار است بر یک خانه دانشجویی سه‌نفره متمرکز شود و با تصمیم به برگزاری مختلط مراسم تولد مهسا_ کوچک‌ترین دختر جمع، به بحران ختم شود. اتفاقاً فارغ از مدت‌زمان 26 دقیقه‌ای فیلم، شاید نتوان این اثر سعید وفادار را در دسته‌بندی فیلم کوتاه قرا نقد فیلم کوتاه تصویری در گذشته......